هى فين نبع الحنين – محمد لبيب مصيلحي

هى فين

نبع الحنين

اللى كانت كل ماتفتح عنيها..

تسأل علينا..تهذر معانا..

ولو صابنا حاجة..

تبكى بحرقة..

وتدعى لينا..

اكيد هنا بلمس الحوائط..

ولا هنا بلمس الحاجات

اللى بتلمسها أيدها..

اكيد هنا.. ايوه هنا..

على السرير نايمة اهى..

بتشاور عليا وتقولى

قرب كمان.. ن

اولنى المية اللى هناك ده

اهى اسقينى يسقيك ربنا..

لا مش هنا..

دى نايمة جسد ما بتتحركش…

قافلة عنيها وتبتسم

بتضحك عليا بتخضنى

اصحى بقى

أرحمى قلب ابنك

اللى قلبه دايب فى حبك للممات

بلاش سكات.. يا امى.

.طيفك فى العيون..

والفكر فى كل الكلام

جابلى الجنون..

ولولا ده مش بايدى

كنت طلبتها..

اكون معاكى

فى نفس المكان واكلمك..

لاكن دموعى غرقتنى من فرقتك..

وبصبر نفسى باللقاء.

يوم ما تيجى محطتى..

يانبع الوفاء ياقلب النقاء..

وتستقبلنى روحك بابتسامة

أحلى أم من السماء

………… محمد لبيب مصيلحى